Hiç bir zaman uçlarda olmadım.
Ne en tepede, ne en dipte.
Ne en sağda, ne en solda.
Ne en önde, ne en arkada.
Orta seviyeyle ilkokul, orta okul, ve liseden mezun oldum.
En çok orta okulu sevdim.
Üniversiteye geldim, en çok çan eğrisini sevdim.
Ortalama ortaları hep sevdim.
Kalıplar ve tanımları da sevmedim.
Hiç birine tam bağlı kalmadım.
O yüzden kimsenin ne en iyi, ne en kötü dostu oldum.
Hep sevildim, hiç nefret edilmedim.
Hayat iki ucu boklu bir değnek iken,
Kaybettiğimi sananlar oldu.
Hep ben kazandım.
